Eindelijk was het zover...... om 9 uur vertrokken we naar Schiphol. Na de incheckprocedure kon Mayke eindelijk zien met welk vliegtuig we naar Amerika zouden gaan vliegen. Na wat oponthoud door de harde wind zijn we om 13.30 vertrokken. Nils sliep inmiddels maar was na een kwartiertje weer wakker. Mayke vond het gevoel in haar buik met opstijgen erg leuk.

De kids hebben het eerste deel van de reis naar Cincinnati niet geslapen. Mayke wilde eigenlijk ook niet op de foto, ze wilde liever pakkertje spelen met de achterbuurmannen. Kortom de kids hebben zich prima vermaakt en zich voorbeeldig gedragen.

Onze 2e bus met vleugels van de dag.

We mochten pas mee nadat we 500 formulieren hadden ingevuld, 20 vingerafdrukken hadden achtergelaten, een onflateuze foto genomen was en onuitwisbare geur hadden achtergelaten want we moesten toch echt onze schoenen uittrekken voor we de controles door mochten.

We hoopten dat de kids in het 2e deel van de reis (naar San Francisco) wel zouden gaan slapen. Maar aan de boeventronie van Nils te zien, zou dat een harde dobber worden. Terwijl ze toch echt al heeeeeeeeeeeel lang wakker waren.

Ons wijds uitzicht vlak voor de landing in San Francisco.

Dit in tegenstelling tot ons balkon met schutting en muuruitzicht vanuit onze toch wel riante vierpersoonseenkamerappartementmettweebadkamers.